EEN UUR NIKS DOEN BRENGT VERLICHTING VOOR IEDEREEN

februari 27, 2016 Gerdien Rotgers No comments exist

“Verander de wereld vanuit je huiskamer. Morgenavond mediteren tussen 20 en 21 uur. www.stadsverlichting.nu Doe jij ook mee?”

Dit was de tweet die ik uit deed op zaterdag 9 januari 2016, de dag voordat ik voor het eerst mee deed aan ‘stadsverlichting’. Een initiatief van Kris en Tijn Touber.

Samen mediteren brengt harmonie in de omgeving, stellen Kris en Tijn, waarbij ze verwijzen naar onderzoek. Dit betekent dus een uur niks doen voor een mooiere wereld. Wie wil dit nou niet?

En ik heb zojuist een uur niks gedaan. In een tuinkamer, in mijn woonplaats, bij iemand die ik nog nooit eerder had ontmoet. Samen met andere mensen die ik ook niet kende. Een bijzondere ervaring voor het goede doel.

Kris en Tijn schreven er een boek over dat heet: Stadsverlichting. Op het moment dat ik deze blog schrijf, hebben 888 mensen hun huiskamer in Nederland en België opengesteld voor meditatie onder de noemer ‘Stadsverlichting’.

Ik vraag me vaak af: wat is nodig voor een verandering tot een mooiere wereld? Niks. “Je hoeft alleen maar toeschouwer in het leven te zijn“, zegt Kris Touber in de geleide meditatie cd die ik vanavond hoorde tijdens het uur Stadsverlichting.

Dat klinkt paradoxaal. Je wilt komen tot een verandering, maar toch hoef je er niks voor te doen. Dat is toch passief? Mensen hebben toch een vrije keuze? Wij zijn toch bewuste wezens? En haal ik dan wel genoeg uit het leven?

Neem nou deze vorm van meditatie. Ik moet toch op een afgesproken tijdstip en locatie daar zijn? Daarvoor moet ik wel eerst aangekondigd hebben dat ik graag mee wil doen. Op geplande dag en tijd de auto in stappen, en er naar toe rijden. De huiskamer waar ik afgesproken heb, komt immers niet vanzelf naar mij toe waaien.

Het is een vraagstuk waar ik vaker over na denk. En denkend kom ik er ook niet uit. Als ik vanbinnen voel, begrijp ik wel wat er mee bedoeld wordt. Tijdens de meditatie hoef ik namelijk helemaal niks te doen. Gewoon zitten, blijven ademhalen en een uur lang het laten gebeuren.

Een meditatie op zichzelf is een ervaring om mee te bewegen met het leven. Te ervaren wat op dat moment langs komt. Zo stuitte ik letterlijk drie weken geleden ‘per toeval’ op Youtube op een  interview met Tijn Touber waarin hij ‘Stadsverlichting’ ook toelichtte.

En zo kwam ‘Stadsverlichting’ op mijn levenspad voorbij. Ik was er niet naar opzoek. Ik hoefde er niks voor te doen. Ineens was het daar. Het wekte de nieuwsgierigheid van mij als toeschouwer van het leven. Ik besloot als bewuste mens met vrije keuze om het initiatief aan te grijpen en mij aan te melden om deel te nemen.

Want wie wil er nu niet met ruim 3000 andere mensen tegelijk (een rekensom die ik tijdens de meditatie maakte…) mediteren voor een mooiere wereld? Ik vind het een prachtig initiatief en in elk geval de moeite van het proberen waard! Hoe meer zielen, hoe meer vreugd.

Mijn oom Derk zijn laatste wijze woorden tegen mij waren: “Het leven is er zijn.” Ik moet er nog vaak aan denken. Zou hij daarmee hetzelfde bedoeld hebben? Ik denk het wel.

Wees wie je bent en ervaar het leven. Verlicht het pad dat je gaat met het licht dat je bent. Dat is genoeg om te komen tot een mooiere wereld.

 Gerdien

PS. Waar laat jij je licht schijnen? Geef je op voor ‘Stadsverlichting’.

VOLG MIJ

Ik houd ook niet van spam!

I agree to have my personal information transfered to MailChimp ( more information )

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *